Van koalabeer naar huis - Reisverslag uit Bendigo, Australië van Rik en Annemarie - WaarBenJij.nu Van koalabeer naar huis - Reisverslag uit Bendigo, Australië van Rik en Annemarie - WaarBenJij.nu

Van koalabeer naar huis

Blijf op de hoogte en volg Rik en Annemarie

03 Mei 2015 | Australië, Bendigo

Hallo allemaal!

De laatste maand van onze reis is nu bijna voorbij! Ons bezoek aan Australia. Vanaf Auckland vlogen we naar Melbourne waar we door Marian werden opgehaald. We logeerden namelijk in Bendigo bij de familie van Annemarie. Bij de rit naar het huis waande
Annemarie zich al helemaal in Australische sferen door de kangaroes die over de weg heen sprongen. Marian en Alf wonen in de bush, dus dat was ontzettend leuk al die planten en kangaroes op het erf. Marian, Alf en Maika namen ons veel mee op pad om de omgeving te verkennen, naar prachtige lookouts en konden ons veel over de flora en fauna van Australia vertellen. We voelden ons beiden gelijk thuis bij Marian en Alf. Het was fijn zo'n thuisgevoel te hebben na zo lang iedere dag ergens anders te slapen.

Met Maika en Brigge hebben we 5 dagen langs de Great Ocean Road gekampeerd. We hebben een erg gezellige tijd gehad. Het was leuk om zo tijd met elkaar door te brengen, want zo vaak zien we elkaar natuurlijk niet. We hadden veel geluk met alle wildlife die zich lieten zien. Zo zagen we emu's, echidna's, penguins, pijlstaartrog, slang, kangaroe's, prachtige vogels, wallabee's (met little joey!) en koala's (waarvan ook met baby!). Verder hebben we een platypus (vogelbekdier) tour gedaan. We hebben beiden erg genoten van het wildlife spotten.
Uiteraard hebben we ook de golven van Australia getrotseerd. Surfen is namelijk wel iets wat je gedaan moet hebben. Dus ging Rik dapper met een surfplank het koude water in en Brigge, Maika en Annemarie met bodyboards. Het surfen ging Rik best goed af. Eigenlijk beter dan
Annemarie had verwacht, want toen zij een foto van hem wilde nemen, was zij zo verbaasd dat ze iemand zag staan op de surfplank dat ze de camera liet zakken om te kijken wie het was. Tot haar verbazing was het Rik en miste zij daardoor de grote kans om het vast te leggen. Helaas voor Rik was zijn triomf moment dus niet vastgelegd op beeld, maar alleen in herinnering.

We zijn bij Alf en Marian erg in de watten gelegd. Alf is een erg goede kok. Zo stond bij terugkomst van de Great Ocean Road trip Rik zijn lievelingseten op tafel. We hebben er erg genoten. Naast het bezoek aan de familie hadden we nog 2 weken over om in te vullen. Met hulp van Maika, die deze reis zelf van plan is te maken later dit jaar, besloten we naar de westkust van Australia te reizen.
Onze hoofdbestemming was daar het Ningaloo Reef, waar je in deze tijd van het jaar kunt zwemmen met de walvishaai. Het rif begint gelijk vanaf het strand en is dus ideaal om ook zelf te snorkelen. Omdat Rik nog niet in dit gebied was geweest en Annemarie zo dol was op de onderwaterwereld in Cambodja, was dit ideaal. Zo gezegd, zo gedaan, en dus vlogen wij naar Perth waar wij onze huurcamper ophaalden. Via een (opnieuw) prachtige route langs de kust zijn wij omhoog gereden. Onderweg hebben wij natuurlijk ook prachtige plekken bezocht. Zo hebben we de zonsondergang bewonderd bij de Pinnacles Desert, een soort vlakte waar rotsen (waarvan wij vermoeden dat het eeuwenoude boomstronken zijn) omhoog steken.

Bij het Kalbarri National Park maakten wij kennis met een iets minder leuk fenomeen, namelijk de zwarte vlieg. We hebben geprobeerd ons er tegen te verzetten, maar het uiteindelijk opgegeven en toch een vliegennet voor om ons hoofd aangeschaft. Het vervelende van deze vliegen (die met honderd tegelijk komen) is dat ze op je ogen, mond, neus en oren afkomen. Annemarie werd er agressief van, zij dacht de muggen in Azie te hebben achtergelaten. Het park zelf was gelukkig wel de moeite waard, waar vooral het rode gesteente opviel en mooi contrasteerde met de blauwe zee.

Het vliegennet bood dus uitkomst en met deze om ons hoofd hebben we de reis vervolgd. Bij Monkey Mia komen 's ochtends wilde dolfijnen dicht bij het strand waar ze gevoerd worden. Zo konden we ze goed bewonderen. Ook lieten 2 schildpadden zich zien, erg leuk. Vanaf een uitzichtspunt zagen we een pijlstaartrog, 3 kleine haaien en een hamerhaai zwemmen. Dit maakte Annemarie wel iets wat zenuwachtig, want als die haaien daar zwemmen, hoe weet ik dan zo zeker dat ze niet zwemmen waar ik het water in ga!?

Bij Coral Bay hebben we voor het eerst gesnorkeld. Dit was leuk en koud, maar toch nog niet zo mooi als we gehoopt hadden. Daarom lieten we het bij één duik en gingen we door naar wat volgens onze bronnen de mooiste snorkel plekjes waren. Bij Exmouth zijn we naar Turquoise Bay gereden en daar was het erg mooi. We zagen veel mooie vissen, kleurrijk koraal en een octopus.

De volgende dag was het tijd voor ons hoogtepunt op deze reis, namelijk het zwemmen met de walvishaai! We hadden erge mazzel met het weer, want de afgelopen drie dagen was de tour afgelast, maar op onze dag scheen de zon. De watertemperatuur was 29 graden Celsius. We gingen eerst nog even snorkelen waarna de jacht was geopend. Een vliegtuigje vloog speciaal voor ons rond om ze te zoeken. Ons geduld werd op de proef gesteld want de haaien zaten verder dan ooit. Met doorzettingskracht en kunde hebben we uiteindelijk twee keer kunnen zwemmen met een walvishaai van naar schatting 8 meter. Erg bijzonder om naast zo'n groot beest te zwemmen, die uit het niets verschijnt vanuit de grote blauwe wereld die je kunt betreden, enkel door je hoofd onder water te stoppen. Vergezeld door enkele kleinere visjes zwemt hij schijnbaar relaxed, doch erg snel voorbij. Het is dus nog een klus om hem bij te houden, maar Rik slaagde daar erg goed in. Hij ging als een speer naast de walvishaai!

Na deze indrukwekkende dag hadden we nog niet genoeg van het snorkelen en zijn we opnieuw naar Turquoise Bay en nu ook Oyster Stacks gegaan. Vooral Oyster Stacks was waar we op hadden gehoopt. We zwommen tussen het koraal door, vlakbij de gekleurde vissen. Tot Annemarie haar grote vreugde zagen we vlakbij twee schildpadden zwemmen!

Onze terugreis naar Perth hebben we door het binnenland gedaan, waarbij we gestopt zijn bij het Karijini National Park. We hebben hier een wandeling gedaan tussen prachtig gesteente door. Hier hebben we kennis gemaakt met actieve slangen. Rik stond onverwacht oog in oog met een bruine slang, maar gelukkig op voldoende afstand. We zagen een klein mintkleurig slangetje wegglippen en vanuit de auto (de perfecte plaats voor Annemarie) zagen we een grote grijs bruine slang op de weg in aanvalshouding klaar liggen. De route die we reden ging door mooi gebied, met de rode grond waar Annemarie dol op is. We zagen regelmatig kangaroes langs de weg liggen, maar gelukkig is onze bumper bespaard gebleven door Rik's kunde op het gebied van autorijden. We zagen een dingo en een grote adelaar die van het gesneuvelde vlees genoten.

Vanaf Perth zijn we nog voor een nachtje teruggegaan naar Bendigo, waar we gezellig samen hebben gegeten en Annemarie de kaarsjes van haar verjaardagstaart mocht uitblazen. De volgende dag werd het toen toch tijd om afscheid te nemen. We hebben ontzettend genoten van onze tijd bij de familie!

Want dan is het bijna zover… Onze terugkeer naar Nederland! We kijken er naar uit jullie allemaal weer te zien!

Liefs

(Stiekem zijn we al in Nederland sinds vrijdagavond)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rik en Annemarie

Actief sinds 24 Sept. 2014
Verslag gelezen: 403
Totaal aantal bezoekers 10755

Voorgaande reizen:

29 September 2014 - 01 Mei 2015

Onze reis samen

Landen bezocht: